(၁)
ပေလာင္လူမ်ဳိးမ်ားရဲ့ အဓိက ပင္မအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမွာ လက္ဖက္ျဖစ္ပါတယ္။ အေလာင္းစည္သူ မင္းႀကီး မာလာယုကၽြန္းသုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူစဥ္အခါက။ အဂၤတိေဒ၀၊ ေဇယ်၊ သၾတဳ၊ ဗါႏုဒိဗၺ အမည္ရွိေသာ နတ္ဘီ လူးညီေနာင္ေလးေယာက္တို႔က ဟသၤာဇလုပ္ အတြင္းမွရွိေသာ “ နိလဗီဇ” ေခၚ “ရသာ၀သီ” နတ္သစ္ေစ့ကို ဆက္သ လိုက္ရာ ထိုနတ္သစ္ေစ့ကို ပေလာင္လူမ်ိဳးမ်ားစိုက္ပ်ိဳးစားေသာက္ၾကရန္ ေပးသနား ေတာ္မူေလသည္။ပေလာင္တို႕ကို မင္းၾကီးတြင္ပါလာေသာ “နိလဗီဇ” သစ္ေစ့ကို စိုက္ပ်ိဳးစား ေသာက္ရန္၊ ေပးသနားေတာ္မူ၍ ပေလာင္တုိ႕စိုက္ပ်ိဳးျပီးေနာက္၊ အပင္အရြက္ ျဖစ္သည့္အခါ၊ ခူးဆြတ္၍ မင္းႀကီးထံဆက္သၾကေသာ္၊ မင္းႀကီးသည္ ထိုသစ္ရြက္ တုိ႔ကို စားေတာ္ေခၚ၏။ မင္းႀကီးမွာ လက္ဖက္ကို စက္ေတာ္မေခၚႏုိင္ဘဲ လက္ဖက္ ကိုပိုက္၍ ေနရေသာေၾကာင့္၊ ထိုသစ္ရြက္ကို လက္ပိုက္ဖက္ရြက္ေခၚရာမွ ကာလ ၾကာ၍ “ လက္ဖက္ရြက္ကို” ၄င္းမွ “ လက္ဖက္” ေခၚသည္ဟုဆိုေလသည္။
မင္းႀကီးေပးသနားေတာ္မူေသာ နိလဗီဇ၊ ရသ၀သီ နတ္သစ္ေစ့ကို ပေလာင္အမတ္ မ်ိဳးသား “တာေမာင္ငိြဳင္း” က လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ခံယူစိုက္ပ်ိဳးေသာေၾကာင့္ “လက္တစ္ဖက္”ပင္ ဟုေခၚသည္၊ ကာလၾကာ၍ “လက္တစ္ဖက္” ပင္မွ “လက္ဖက္ပင္” ၄င္းမွ လဘက္ပင္ ဘကုန္းေပၚလဆင့္၍ “လၻက္” ဟုလည္း ေရးထံုးျပဳၾကေလေသးသည္။
အေလာင္းစည္သူမင္းၾကီး လဘက္မ်ိဳးေစ့ေပးေသာ ေနရာအထိမ္းအမွတ္ အေဆာက္ အဦးအတြင္း၌ မင္းၾကီးက လဘက္မ်ိဳးေစ့ေပးသနားေတာ္မူစဥ္ “တာေမာင္ငိြဳင္း” ကလက္တစ္ဖက္တည္းခံယူေနပံု ေက်ာက္ရုပ္ရွိသည္။
ပေလာင္ဘာသာႏွင့္ လဘက္ကို “ျမန္း” ရွမ္းဘာသာႏွင့္ “နိမ့္” ဟုေခၚသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ပေလာင္ေရာ ရွမ္းပါ “ဇလုပ္” ဟုအဓိပၸါယ္တူျဖစ္ရာ ဇလုပ္ထဲက မ်ိဳးေစ့ဟုဆုိလိုရင္းျဖစ္ေပသည္။
ေရႊဖီခ်ိန္ ဦးဦးးဖ်ားဖ်ားမွ ရရွိလာေသာ မိုးလြတ္ ေလလြတ္ လက္ဖက္ေျခာက္၊ အခ်ဳိေျခာက္၊ လက္ဖက္စိုးတုိ႔ကို အေလာင္းစည္သူ မင္းအားပူေဇာ္သပါတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လက္ဖက္အထြက္ေကာင္းေအာင္ျဖစ္ ပါသည္။
(၂)
လက္ဖက္အေၾကာင္းကို ဦးစြာရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ တေပါင္းလ ေေလာက္ဆုိရင္ မိုးစၿပီး နည္းနည္းပါးပါး ရြာပါတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ က်မတို႔ဆီမွာ ေျပာေလ့ရွိတာကေတာ့ ေရႊဖီဦးအတြက္ ရြက္ႏုေလးေတြ ဖူးပြင့္ဖို႔ ရြာခ်ေပးသလို ေရႊဖီဦးကို ႀကိဳဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ဖက္အဖူး၊ အညႊန္႔မ်ား ေ၀ေ၀ဆာဆာ ဖူးပြင့္လာပါတယ္။ေရႊဖီခ်ိန္တြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ လက္ဖက္ၿခံပိုင္ရွင္ေတြက လက္ဖက္ေစ်းႏွဳန္း မမွီမွာ စိုးရိမ္သလို လက္ဖက္ရင့္ သြားမွာေၾကာက္ၿပီး ေရႊဖီဦးမတုိင္ခင္မွာ ဗမာျပည္ ေအာက္ပုိင္းသို႔ ဆင္းၿပီး လက္ဖက္ခူးကူဖို႔ ဗမာျပည္သူမ်ားကို အကူညီေတာင္း ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က်ေတာ့ သီေပါ၊ ေက်ာက္မဲရွမ္းေတြကို ေခၚပါတယ္။ ေရႊဖီခ်ိန္ဆိုရင္ က်မတို႔ ဆီမွာ ပြဲအစီဆံုးျဖစ္သလို လူေပါင္းစံု စုေပါင္းၿပီးေနထိုင္ၾကပါတယ္။
(၃)
ကဆုန္လဆိုရင္ ေရႊဖီခ်ိန္ၿပီးခါးနီးျဖစ္ၿပီး လက္ဖက္နည္းနည္းပါးပါးက်န္တာကို ခူးဆြတ္တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္သလို ခါးကန္ကို ႀကိဳဆိုတဲ့အေနနဲ႔ လက္ဖက္ေပါက္၊ ၿခံရွင္း၊ လက္ဖက္အပင္ ထိပ္ဖ်ားကို ခုတ္ျခစ္ထားရပါတယ္။ ကဆုန္လကုန္ နယုန္လ ေလာက္ဆုိရင္ ခါးကန္ခ်ိန္ျပန္ေရာက္လာၿပီ။ မိုးရာသီလည္းျဖစ္တဲ့ ခါးကန္ခ်ိန္ဆိုရင္ ခူးဆြတ္ဖို႔အတြက္ တအိမ္ၿပီးတအိမ္ ကိုယ္နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့သူနဲ႔ လွည့္လွယ္ၿပီး သူတလွည့္ ကိုယ့္တလွည့္ သြားေလ့ရွိပါတယ္။ မိုးရာသီခ်ိန္ျဖစ္ေတာ့ လူေတြ ေတာ္ေတာ္ေလနဲ႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း လက္ဖက္ခူးရပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ (၄)
သတင္းကၽြတ္လႏွင့္ တေဆာင္မုန္းလေလာက္ဆိုရင္ ခါးကန္ကုန္ခါးနီးခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ဖက္ကုန္ခါးနီး လဲျဖစ္ေတာ့ လက္ဖက္သီးကို စၿပီးခူးဆြတ္ျခင္း၊ လက္ဖက္ ပင္ပ်ဳိးေထာင္ျခင္း၊ လက္ဖက္ပင္ပ်ဳိးျခင္း၊ အပင္ေသ ေနရာမ်ားတြင္ အစားထိုး စိုက္ျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ခူးဆြတ္ၿပီးလက္ဖက္သီးကို တစ္လ၊ ႏွစ္လေလာက္ သိုေလွာင္ထားၿပီးမွ အခ်ဳိ႕ေပါင္းေပါက္ၿပီး အပင္ပ်ဳိးကာ ျပန္စိုက္ပါတယ္။ လက္ဖက္ ပင္ကို (၃)ႏွစ္ၾကားထားၿပီးမွ လိုအပ္တဲ့ ေနရာတြင္ ျပန္လည္အစားထိုးစိုက္ပ်ဳိးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕မွာ လက္ဖက္ၿခံထည္းရွိ လိုအပ္တဲ့ လက္ဖက္ပင္ပါးတဲ့ ေနရာကို တေတာင္အနက္နဲ႔ တေပပတ္လည္၀န္းက်င္ရွိ အက်င္းမ်ားတူၿပီး မ်ဳိးေစ့ ေလး၊ ငါးေစ့ထည့္ပ်ဳိးၾကၿပီး (၃)ႏွစ္ၾကာ အပင္ေပါက္မ်ားအား အခ်ဳိ႕ႏွဳတ္၍ အျခားေနရာတြင္ ျပန္စိုက္မ်ားရွိသလို ျပန္မစိုက္သူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ျပန္စိုက္ရာတြင္ အပင္ေပါက္မ်ားကို အေတာ္ေလ ဂရုစိုက္ျပဳစုေပးရပါတယ္။ (၅)
နတ္ေတာ္၊ ျပာသိုႏွင့္ တပို႔တြဲလဆုိရင္ လက္ဖက္အရြက္မ်ား အထြက္တိုးေစရန္ အတြက္ ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ လက္ဖက္ၿခံကို ေပါင္းသင္း၊ ရွင္းလင္းေပးျခင္းကို အျပန္အလွန္ အင္အားသံုးၿပီးေပါက္ထြင္ ရွင္းလင္းေပးရပါတယ္။ ေရႊဖီအလြန္ မိုးလက္ဖက္မတိုင္မီွ ၾကားကာလအတြင္း အပင္ျမင့္နဲ႔ ခူးဆြတ္ရန္ခက္ခဲတဲ့ လက္ဖက္ ပင္မ်ားကို (၇) တစ္ႀကိမ္ခ်ဳိင္းၿပီး ေနာက္ထပ္(၃)ႏွစ္ေစာင့္ၿပီး ေကာင္းေကာင္း ခူးရ ပါတယ္။ လက္ဖက္ကိုခူးလြယ္ရန္ျဖစ္သလို အိုးေသာ အပင္ကိိုျပန္လည္း ႏုပ်ဳိး လာေအာင္လည္းခ်ဳိင္းေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လက္ဖက္ခုတ္ထိလုိက္လၽွင္ လက္ဖက္ အထြက္ေကာင္းေအာင္ျဖစ္ပါတယ္။၄င္းရာသီကိုလည္း တႏွစ္ပတ္လံုး လုိအပ္ေသာ ထင္းမ်ားခုတ္ျခင္း၊ အိမ္အေရာက္ လူအားနဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏြား၊ ျမင္းအစရွိသည့္တို႔ကို အသံုးျပဳၿပီး သယ္ရ ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ လူေတြက ေတာ္ေတာ္ေလကို ပင္ပန္းတဲ့ ရာသီျဖစ္ပါတယ္။ ဟင္းသီး၊ ဟင္းရြက္ မစိုက္တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္သလို အလြန္ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ရာသီျဖစ္ ပါ တယ္။ ဤရာသီကို ၀င္ေငြမရွိတဲ့အခ်ိန္လို႔ ပေလာင္လူမ်ဳိးေတြက သတ္မွတ္ၾက ပါတယ္။
(၆)
လက္ဖက္ေျခာက္၊ အခ်ဳိေျခာက္ႏွင့္ ျပဳလုပ္ပံုံုလက္ဖက္ေျခာက္လုပ္ငန္းအား အဓိကအားျဖင့္ ေရႊဖီခ်ိန္တြင္သာ ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ခါးကန္ခ်ိန္တြင္ လက္ဖက္စိုနဲ႔ လက္ဖက္ေလွာ္စက္မ်ားျဖင့္ အခ်ဳိေျခာက္ (အခ်ဳိ ေသာက္) လက္ဖက္သာလွ်င္ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ပွ်မွ်အားျဖင့္ လက္ဖက္စို ၃ ပိသာကို လက္ဖက္ေျခာက္ (အဖန္ေသာက္) ျပဳလုပ္လွ်င္ တပိသာထြက္သည္။ ေရႊဖီဦး (သို႔) ေရႊဖီမိုးလြတ္၊ ေလလြတ္ လက္ဖက္ေျခာက္သည္ အေရာင္အဆင္းေတာက္ေျပာင္ျခင္း၊ ေသးငယ္ျခင္း၊ လက္ဖက္ေျခာက္ အရိုးတံကေလးမ်ားေပၚတြင္ ေငြျခည္ေရာင္ ေခၚေသာ အျဖဴေရာင္ အစင္းကေလးမ်ားပါျခင္း၊ လက္ဖက္ရိုးတံကေလးေတြ ခတ္မ်ားမ်ားသာပါရွိေသာေၾကာင့္ လက္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၾကည့္လွ်င္ ဆူးမ်ားစူး သကဲ့သို႔ရွိၿပီး အျခားအမ်ဳိးအစားလက္ဖက္ေျခာက္မ်ားထက္ အေလးခ်ိန္ပို၍စီးျခင္း။ ဖ်ဥ္ျခင္းခ်ဳပ္ေသာ အပ္နဖ်ား ေပါက္တြင္ ထည့္သြင္း၀င္ေရာက္ေသာ ပုရစ္ဖူးကေလး မ်ားစြာရွိ သည့္ အျပင္ ျဖဴး၊ ေျပာင္၊ မာ၊ ေသး၊ ရသာ ခ်ဥ္ဖန္ေမႊးဟူေသာ ဂုဏ္ရွစ္မ်ဳိးႏွင့္လည္း ျပည့္စံုလွပါတယ္။ အရည္မလင့္ႀကိဳသျဖင့္ကား ၀ါက်င့္က်င့္လွ်ံ ေရႊရည္ ္္ႀကံရွိသလို ပ်ားရည္စံမွ်ရွိပါတယ္။
လက္ဖက္ေျခာက္ကို တ၀ေသာက္သံုးသူမ်ား အဆိပ္အေတာက္ကို ေျပေစျခင္း။ အေမာအပန္းကို ေျပေစျခင္း၊ စိတ္ႏွလံုး ၾကည္လင္ေစျခင္း၊ ေသြးအား ေလအားနည္း ေနသူမ်ားကို ေလအားေသြးအားေကာင္းေစႏုိင္ျခင္း၊ ဆီးေရာဂါမ်ားကို လည္္း ေပ်ာက္ကင္းေစႏုိင္ျခင္းစတဲ့ အစြမ္းသတၱိမ်ားနဲ႔လည္း ျပည့္စံုပါတယ္။
သႀကၤန္က်ၿပီးေနာက္ ၁၅ ရက္အတြင္းခူး၍ ျပဳလုပ္ေသာ လက္ဖက္ေျခာက္ကို “ေရႊဖီရြက္သား” ဟုေခၚ တတ္ၾကပါတယ္။ မိုးရာသီတြင္ ခူးေသာ လက္ဖက္ေျခာက္ကို ခါးကန္၊ ခါးဟြတ္၊ ခါးႏုိင္၊ ခါးမြန္ႏွင့္ ေနာက္တက္ဟု အသီးသီးေခၚတတ္ၾကပါတယ္။ လက္ဖက္ေျခာက္ေကာင္းဆိုလွ်င္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္ ေတာင္ေက်ာ္ေက်းရြာႏွင့္ ဟြမ္ဟ ေက်းရြာတြင္ အေကာင္းဆံုးဟု သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။
(၇)
လက္ဖက္ေျခာက္လုပ္ပံုလုပ္နည္းမွာ ဦးစြာလက္ဖက္အပင္မွ လက္ဖက္ရြက္မ်ားအား ခူးဆြတ္ရမည္။ ၄င္းအရြက္ မ်ားကို ေရေႏြးေငြ႔အသံုးျပဳကာ ေပါင္းေခ်ာင္အတြင္း ထည့္၍ ေပါင္းရမည္။ အရြက္မ်ား လိပ္ေစရန္ အဖန္ဓါတ္မ်ား ေလ်ာ့ေစရန္အတြက္ လွိမ့္ေပးရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အေျခာက္ျဖစ္လာေစရန္အတြက္ ဖ်ာမ်ားေပၚတြင္ ေနလွန္ေပး ရမည္။ မနက္ မိုးမလင္းခင္ ၅-၆ နာရီတြင္ စလွန္ၿပီးျဖစ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ လက္ဖက္သြားခူး ရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းအေျခာက္မ်ားမွ အေကာင္း (အမာ)ႏွင့္အပြ (အရင့္) ေရာေနေသာ လက္ဖက္မ်ားအား သီးသန္႔စီျပန္ခြဲ ရဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္အၫြန္႔ စင္းစင္းေလးမ်ားျဖစ္လာရန္အတြက္ ၄င္းအား စကာကဲ်မ်ားျဖင့္ ျပန္ခ် ေပးရမယ္။ (၈)
ပေလာင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ လက္ဖက္ေျခာက္ျပဳလုပ္တဲ့အျပင္ လက္ဖက္စိုကိုလည္း ေျမာက္မ်ားစြာထြက္ပါတယ္။ လက္ဖက္စိုမ်ားအနက္ နမ့္ဆန္ၿမိဳနယ္ ဇယန္းႀကီး အရပ္မွ ထြက္ေသာ လက္ဖက္ကိုသာ အေကာင္းဆံုးဟု သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဇယန္ႀကီးအရပ္မွ ေျမၾသဇာ အေကာင္ဆံုးျဖစ္တယ္။ ေနေရာင္ျခည္စ၍ ထြက္လွ်က္ ထြက္ျခင္း လက္ဖက္ပင္မ်ားတြက္ လိုအပ္ေသာ အပူရွိန္ကိုလည္း မွန္မွန္ရရွိတယ္။ ရြာခ်ေသာ မိုးေရလည္း လက္ဖက္ပင္မ်ားေအာက္တြင္ ၀ပ္မေနဘဲ ေလွ်ာက်သြား ေစႏုိင္တဲ့ သဲေျမ၊ ေက်ာ္ကစရစ္ခဲေျမ၊ အခံဓါတ္နဲ႔ အေအးဓါတ္မ်ားရွိပါတယ္။ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ (သို႔) အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွ တုိက္ခတ္ေသာ ေလျပင္းမုန္တိုင္း ဒဏ္မ်ားကို မထိခုိက္ႏုိင္ရန္ ေတာင္မ်ားကလည္း ပတ္လည္၀ုိင္း၍ ကာကြယ္ေပး လ်က္ရွိတယ္။ ထိုသုိ႔ေသာ ပထ၀ီအေနအထားကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ဇယန္းႀကီးအရပ္မွ လက္ဖက္မွာ အေကာင္းဆံုးဟု သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။လက္ဖက္စုိလုပ္နည္းမွာ လက္ဖက္ပင္မွ မႏုမရင့္က်င့္က်င့္။ ငါးေထြရြက္ လက္ဖက္ ရြက္မ်ားကို ခူးယူရပါတယ္။ ခူး၍ ေပါင္းၿပီး နယ္ကာ ေျမက်င္းထဲရွိ ႏွီးႏွင့္ရက္လုပ္ ထားေသာ ပုတ္ထဲသို႔ ထည့္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂုတ္ႏွိပ္သိပ္ထားကာ ဖ်ာၾကမ္းမ်ားဖံုး အုပ္လ်က္ ေျမဓါတ္ႏွင့္ ႏွပ္ထားရေပသည္။ လက္ဖက္စို ျပဳလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အိပ္ေရး အရမ္းပ်က္ပါတယ္။ ည ၈ မွ မနက္ ၁နာရီအထိ လက္ဖက္ေပါင္း လိွမ့္ေပးရတယ္။ လူအင္အားနဲ႔ လိွမ့္ေပး ရတယ္။
ရနံ႔သင္း၍ ဖန္ခ်ဳိအရသာရွိေသာ လက္ဖက္ေျခာက္္ႏွင့္ လူတကာလွ်ာလည္ေအာင္ အရသာေကာင္းသည့္ လက္ဖက္စိုမ်ားအားျပဳလုပ္ရသည္မွာ လြယ္ကူသည့္ အလုပ္မဟုတ္ေပ။ ေခတ္မွီဖြံ႕ၿဖဳိးမႈမရွိေသးေသာေၾကာင့္ လူအင္အားျဖင့္သား ေနရာ တကာ လုပ္ေနရေသာ ပေလာင္လူမ်ဳိးမ်ားအတြက္ ပင္ပန္းလွပါတယ္။
(၉)
လက္ဖက္ေျခာက္၊ လက္ဖက္စိုမ်ားကို ျမန္မာျပည္ အႏွံ႔တြင္ ဆိုင္မ်ားတြင္ တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕မွာ မိမိရြာတြင္းရွိ ပေလာင္ပြဲစားမ်ား။ တရုတ္ပြဲစားမ်ားထံ ေရာက္ခ်ၿပီး တရုတ္နယ္စပ္ရွိ ပေလာင္မ်ားမွာလည္း တရုတ္ျပည္ဘက္သို႔သြား၍ ေရာင္းခ်ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း အထက္ပိုင္း။ အလယ္ပိုင္းရွိ လက္ဖက္ကုန္သည္မ်ား ပြဲစားမ်ားက လာေရာက္ ၀ယ္ယူသူမ်ားထံ ေရာင္းခ်ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေငြေၾကး တတ္ႏုိင္သူမ်ား မႏၱေလး၊ ရန္ကုန္၊ ဧရာ၀တီတုိင္းတို႔ ဆင္းၿပီး ကိုယ္တုိင္း ေရာင္းခ် ပါတယ္။လက္ဖက္ေစ်းမ်ားကို ယခုလက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ စစ္အစိုးရမ်ားက ခ်ဳပ္ကိုင္၍ တုိက္ရိုက္ကိုင္တြယ္ ဆံုးျဖတ္ေပးပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ “လက္ဖက္ေကာင္းစားလိုလွ်င္ ပေလာင္ေတာင္တက္ေႏွး” လက္ဖက္ ေကာင္းစား ခ်င္လွ်င္ ပေလာင္ေတာင္တက္ေနရမယ္ဟု တင္စား ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။
မယ္တို႔ပေလာင္စာအုပ္တြင္ ေကာက္ႏုတ္ထားသလို တခ်ဳိ႕ပေလာင္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေမးျမန္းေရး သားထားပါတယ္။
.JPG)
လက္ဘက္ေၿခာက္လုပ္တဲ့ အပင္နဲ ့လက္ဘက္သုတ္လုပ္တဲ့ အပင္ အတူတူပဲဟုတ္။
ReplyDelete